آزمایش قیف v ، نخستین بار در کشور ژاپن، توسط ozawa و همکارانش مورد استفاده قرار گرفت. دستگاه این آزمایش، شامل یک قیف v شکل است که زمان خروج بتن از آن، با ویسکوزیته بتن و توانایی عبور بتن از مقاطع باریک مرتبط است.
قیف v شکل در ابعاد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد، این دستگاه در شکل زیر نشان داده شده و ابعاد مختلف پیشنهادی آن، در جدول زیر ارائه شده است.
مرجع | ابعاد ورودی (میلی مترمربع) |
ابعاد نازل خروجی (میلی مترمربع) |
ارتفاع بخش شیبدار (میلی متر) |
ارتفاع نازل (میلیمتر) |
Efanrc- Okamura
۲۰۰۲ |
۴۹۰*۷۵ | ۷۵*۶۵ | ۴۲۵ | ۱۵۰ |
Khayyat و همکاران | ۵۰۰*۷۵ | ۷۵*۷۵ | ۴۲۵ | ۱۵۰ |
انجمن بتن هلند ۲۰۰۵ | ۵۱۵*۷۵ | ۷۵*۶۵ | ۴۵۰ | ۱۵۰ |
Grünewald (برای تن الیافی) | ۵۹۵*۷۵ | ۱۲۵*۱۲۵ | ۴۶۵ | ۲۵۰ |
نوع دیگری از این قیف، با مقطع دایره که به قیف o شکل معروف است، نیز در ژاپن استفاده می شود، که ابعاد آن در شکل زیر نشان داده شده است. این آزمایش، برای اندازه گیری توانایی عبور بتن با حداکثر اندازه ۲۰ میلی متر قابل استفاده است.
برای انجام دادن این آزمایش که به منظور بررسی قابلیت پرکنندگی و عبور بتن از بین فضاهای باریک استفاده می شود، حدود ۱۲ لیتر بتن مورد نیاز است. قیف بایستی بدون آنکه تراکمی صورت گیرد و یا ضربهای به بدنه ظرف وارد شود، از بتن پر شود و سطح آن صاف شود.
بعد از گذشت ۱۰ ثانیه باید دریچه باز و اجازه داده شود بتن تحت اثر وزن خود از قیف خارج شود؛ زمان تخلیه کامل بتن نیز اندازه گرفته شود. (زمان جریان) طبق تعریف، زمان تخلیه کامل بتن زمانی است که در صورتی که از بالای قیف به آن نگاه شود نور ظاهر شود. این قسمت از آزمایش باید حداکثر در مدت ۵ دقیقه انجام شود.
در ادامه، بار دیگر بدون تمیز و یا مرطوب کردن قیف، باید در همان شرایط قیف از بتن پر شود و به مدت ۵ دقیقه رها گردد، تا ته نشین شود. سپس باید دریچه باز و زمان تخلیه کامل بتن اندازه گرفته شود (زمان جریان در مدت ۵ دقیقه). این قسمت از آزمایش باید بلافاصله بعد از قسمت اول انجام شود.
بنابر پیشنهاد مؤسسه Efanrc زمان مناسب تخلیه بتن از قیف v شکل بین ۶ تا ۱۲ ثانیه است. اگر زمان تخلیه بتن بیشتر از ۱۲ ثانیه باشد، بیانگر ویسکوزیته خمیری زیاد بتن است و اگر زمان تخلیه بتن کمتر از ۶ ثانیه باشد، نشان دهنده ویسکوزیته کم بتن است که در این حالت احتمال وقوع پدیده جداشدگی وجود دارد.
منبع : کتاب بتن خود متراکم، دکتر پرویز قدوسی، علی اکبر رمضانیان پور، دکتر محمد شکرچی زاده و همکاران