وزن مخصوص بتن

وزن مخصوص بتن

از آنجایی که وزن مخصوص اکثر سنگدانه های بتن های معمولی در محدوده ۲۴۰۰ الی ۲۸۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب قرار دارند، در نتیجه چگالی بتن ساخته شده با سنگدانه های طبیعی معمولی در دامنه ۲۲۰۰ الی ۲۶۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب قرار دارد. در نتیجه وزن مرده قطعات بتنی معمولا زیاد است و نسبت زیادی از بار وارده بر سازه را تشکیل می دهند در چنین مواردی باید از بتن های سبک تر استفاده نمود و بر عکس در بعضی موارد به منظور حفاظت نیاز است که از بتن های سنگین تر استفاده شود. بنابراین بتن بکار رفته در سازه ها را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد.

۱- بتن سبک با وزن مخصوص کمتر از ۱۸۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب که در ساخت آن از مصالح سبک نظیر سنگ آتش فشانی متخلخل استفاده می گردد. بتن های سبک با توجه به روش تولید آن ها به صورت زیر طبقه بندی می شوند.

     الف- با استفاده از دانه های سنگی سبک و متخلخل که دارای وزن مخصوص ظاهری کمتر از ۲۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب باشند، به این نوع بتن، بتن سبک دانه، گفته می شود.

     ب- با ایجاد حفره های بزرگ در داخل بتن و یا ملات (این حفره ها به آسانی نسبت به حفرهای فوق العاده ریز ناشی از مواد حباب زا بتن قابل تشخیص است)، با ایجاد حباب های گاز در بتن ساخته شده (با حباب های به قطر ۰.۱ الی ۱ میلی متر) حباب ها باید در هنگام اختلاط و تراکم بتن پایداری خود را حفظ کنند. بتن بدست آمده را بتن اسفنجی می نامند.

    ج- با حذف ریز دانه ها از مخلوط، به صورتی که حفره های درونی به تعداد زیاد در بتن بوجود آید. در این موارد معمولا از ذرات درشت دانه استفاده می شود. بتن ساخته شده به این روش را بتن فاقد ریزدانه می نامند.

۲- بتن معمولی با وزن مخصوص ۲۲۰۰ الی ۲۶۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب برای ساختمان های معمولی، پل ها، دال های بتنی، تیر، ستون، پی ها … استفاده می گردد.

۳- بتن های سنگین، این نوع بتن با وزن مخصوص ۳۰۰۰ الی ۴۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب برای حفاظت در برابر تشعشعات گاما و ایکس در راکتورهای هسته ای و پناهگاه ها و نیروگاه های اتمی…. استفاده می شود.

منبع : تکنولوژی بتن و آزمایشگاه همراه با طرح اختلاط نوشته مهندس فرهاد مصباح ایراندوست