عمل آوری بتن با بخار برای سازه های بتنی در محیط های بسته یا قطعات پیش ساخته به کار می رود و با توجه به مشخصات سازه و شرایط محیط، عمل آوردن بتن با رعایت نکات ذیل انجام می شود.
هدف اصلی از عمل آوری کسب مقاومت اولیه ایی است که به اندازه کافی زیاد باشد به طوری که بتوان محصول بتنی را در زمان کوتاهی پس از درجا ریختن ، جابه جا کرد از قالب خارج کرد و انبار نمود.
عمل آوری بتن با بخار شامل مراحل زیر است.
روند افزایش دما اثر نامطلوب کمی بر مقاومت دراز مدت بتن دارد ولی حداکثر دما و زمان نگهداری بتن در دمای حداکثر یک عامل اصلی در کاهش مقاومت بتن در ۲۸ روزگی و بعد دارد.
نکته مهم در عمل آوری بتن با بخار اینکه مخلوط های بتن با نسبت آب به سیمان پایین خیلی بهتر از مخلوط هایی با نسبت آب به سیمان زیاد به عمل آوری با بخار جواب می دهند و عوارض نامطلوب کمتری دارند.
به طور خلاصه یک چرخه رضایت بخش برای اعضای سازه ای معمولی از مراحل زیر تشکیل می گردد.
زمان تاخیری به مدت ۲ الی ۵ ساعت
حرارت دادن با روند ۲۲ الی ۲۴ درجه در ساعت تا حداکثر دمای ۵۰ الی ۷۵ درجه سانتی گراد
نگهداری در دمای حداکثر و بالاخره فاصله زمانی سرد شدن مانند روند حرارت دادن
کل چرخه بدون در نظر گرفتن زمان تاخیر بیش از ۱۸ ساعت طول نمی کشد. برای بتن های سبکدانه می توان حرارت حداکثر را تا دمای ۸۸ درجه سلسیوس افزایش داد ولی چنین پیشنهادی نمی شود.
بتن های عمل آمده در بخار در روش اتوکلاو نسبت به بتن های عمل آمده در آب دارای نفوذناپذیری بیشتری هستند.
منبع : تکنولوژی بتن و آزمایشگاه همراه با طرح اختلاط نوشته مهندس فرهاد مصباح ایراندوست
2 Comments
تشکر می کنم از مطالب مفیدتون .لطفا منابع آیین نامه ای آن را نیز ذکر نمایید
خواهش میکنم نظر لطف شماست.
منبع این محتوا در آخر نوشته درج شده است.