بر طبق مبحث نهم بتن باید تا حد امکان نزدیک محل نهایی خود ریخته شود تا از جدایی دانه ها در اثر جابه جایی مجدد جلوگیری شود. جداشدگی بتن را می توان به صورت جداشدن مواد متشکله یک مخلوط غیر همگن از یکدیگر تعریف نمود ، به صورتی که توزیع مواد در مخلوط ، یکنواخت نباشد. در بتن اختلاف بین اندازه ذرات (دانه بندی نامناسب) و همچنین اختلاف بین وزن مخصوص و عدم دقت در حمل بتن دلایل اصلی جداشدگی می باشد. در مخلوط هایی با نسبت آب به سیمان کم خطر جداشدگی دانه ها کمتر اتفاق می افتد.
به بیان دیگر دو نوع جداشدگی در بتن اتفاق می افتد.
وقتی نسبت آب به سیمان در بتن زیاد باشد جداشدگی نوع اول اتفاق می افتد و وقتی مخلوط کم سیمان باشد یا دانه بندی نامناسب باشد و یا نسبت آب به سیمان خیلی کم باشد جداشدگی نوع دوم اتفاق می افتد.
آیین نامه ACI قواعد عملی متعددی را برای جلوگیری از وقوع جداشدگی بیان نموده است.
منبع : تکنولوژی بتن و آزمایشگاه همراه با طرح اختلاط نوشته مهندس فرهاد مصباح ایراندوست